Casaretto yapıtlarıylda insanın kültür ve coÄŸrafyayla olan bağını kendi kiÅŸisel tarihi, mitler, bilim ve teknoloji üzerinden aktarır. BenimsediÄŸi anlatım zamansal ve mekânsal bir doÄŸrusallığı takip etmez. Sanatçı veri ve bilgi arasındaki ayrımı; müdahale edilenle edilmeyen, doÄŸadan gelenle onu taklit edenin farklarını ortaya koymaya çalışarak; sanatın doÄŸayı taklit etme iÅŸlevini sorgular. Åžimdiye kadar kullanılan en kadim teknikten en karmaşık teknolojiye kadar sanat edimini ayrıştırır, parçalara ayırır ve malzemenin bir araya geliÅŸini yeniden düzenleyerek el becerisi-ustalık gerekliliklerini inceler ve tatbik eder. Bu doÄŸrultuda, araçların ve tekniÄŸin sınırlarına, kurallarına ve kültürel tarihlerine sadık kalarak, sonucu malzemenin kendisine bırakır. Kullandığı malzemeler bu yüzden çok çeÅŸitlidir. Sanat yapımı süreçlerini teknik ve düÅŸünsel olarak üretimlerinin merkezine koyması sebebiyle son çıktı yerine geçtiÄŸi aÅŸamalar ön plandadır. Ele aldığı tekniÄŸin geçmiÅŸte baÅŸkası tarafından uygulanmış olmasını bir kılavuz olarak alır.tekniÄŸin gerektirdiÄŸi düzensiz bir dizi bedensel hareketi tekrarlar ve imite eder; dolayısıyla sanatçının eylemlerinin performatif sonuçları eserler üzerinde takip edilebilir.   

Guido Casaretto (d.1981) Ä°stanbul’da yaÅŸayıp çalışmaktadır. Sanatçı Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde ve Bolonya Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim öÄŸrenimini tamamladı. Sanatorium’un kurucularından olan sanatçının kiÅŸisel sergileri: Crossing Carnevale (Zilberman Gallery, Ä°stanbul, Türkiye, 2021),The Ghosts of Matter (MOCAK, Krakow, Polonya, 2019), Papa ve Galileo Küçük Bir AnlaÅŸmazlığa DüÅŸtü (Zilberman, Ä°stanbul, Türkiye, 2017), Synesthesia (Zilberman, Ä°stanbul, Türkiye, 2015), Sistem Dışı Bağıntılar (Zilberman, Ä°stanbul, Türkiye, 2012), Varsayılan (Sanatorium, Ä°stanbul, Türkiye, 2011); katıldığı karma sergilerden bazılarıysa ÅŸunlardır: Günün Sonunda (OMM-Odunpazarı Modern Museum, EskiÅŸehir, Türkiye, 2021), Victoria Ulusal Galeri Trienali (Melbourne, Australia, 2020), Kilidi Aç, Zilberman Gallery, Ä°stanbul, Türkiye, 2020), Vuslat: Erol Tabanca Koleksiyonu’ndan Bir Seçki, küratör: Haldun DostoÄŸlu, OMM- Odunpazarı Modern Müze, EskiÅŸehir, Türkiye, 2019), Parça Bütün II, (Art On Ä°stanbul, Türkiye), Figure and Design (curators: Monika KozioÅ‚, Maria Anna Potocka MOCAK, Krakow, Polonya, 2018), Huzursuz Anıtlar (Zilberman, Ä°stanbul, Türkiye, 2018), Kentsel Adalet (CerModern, Ankara, Türkiye, 2015), Venedik Bienali Italyan Pavyonu (Venedik, Ä°talya, 2011) ve Teatro Comunale (Ä°talya, 2000). Sanatçının çalışmaları MOCAK–Krakow ÇaÄŸdaÅŸ Sanat Müzesi (Krakow, Polonya) ve National Gallery of Victoria (Melburn, Avusturalya) dahil olmak üzere Avrupa ve Orta DoÄŸu’daki pek çok özel koleksiyonda yer almaktadır.