Memed Erdener, ilk olarak 1997'de Extramücadele adı altında birbirinden bağımsız referanslar içeren dışadönük işler üretmeye başladı. Bu, adına uygun olarak, T.C.’nin dogmatik propaganda sistemine karşı bir mücadele projesiydi. İşleri devlet ideolojisiyle ve sıklıkla da kutsal bir tabu olan Kemalizm'le didişme halindeydi. Memed, aynı zamanda Kemalizm'in yerine geçmeyi hedefleyen diğer dogmatik yapılar hakkında da eleştirel olan bir bakış yarattı. Bütün bunları gerçekleştirirken, onun mesafeli ve gayrı şahsileştirilmiş siyasi bağlantısı, kimliğini görünmez kıldı. Belki de bu yüzden Extramücadele’nin sıklıkla bir grup projesi olduğu zannedilir.

Katıldığı kişisel sergilerden ve sunumlardan bazıları: Ütopik Bürokratik (Zilberman Gallery, İstanbul, Türkiye, 2021), Beauty of Bigotry (Zilberman Gallery, Berlin, Almanya, 2017), Ben Sadece Bana Söyleneni Yaptım (Zilberman Gallery, İstanbul, Türkiye, 2016), Anne Ben Beton Dökmeye Gidiyorum (Antonio Cosentino ile, Studio-X, İstanbul, Türkiye, 2015), Solo Sunum (Volta11, Basel, İsviçre, 2015), Gökyüzünde Tanrı Yok Kuşlar Var (Galeri NON, İstanbul, Türkiye, 2014), Bunu Ben Yapmadım Siz Yaptınız (Galeri NON, İstanbul, Türkiye, 2010) | Karma sergiler: Atış Serbest: MECMU (Barın Han, İstanbul, Türkiye, 2021), The Anarchistic Amateur’s Alphabet (< rotor > center for contemporary art, Graz, Avusturya, 2019), İlk Raunt (Galata Rum Okulu, İstanbul, Türkiye, 2018), The Red Gaze (Zilberman Gallery, Berlin, Almanya, 2016), Istanbul, Passion, Joy, Fury (MAXXI, The National Museum of XXI Century Arts, Roma, İtalya, 2015), Minör Kahramanlıklar (Zilberman Gallery, İstanbul, Türkiye, 2015), Objets Trouvés, Delvoyeurs (Galerie Didier Claes, Brüksel, Belçika, 2015), Black&White (Van Abbemuseum, Eindhoven, Hollanda, 2013; Museum of Modern Art, Varşova, Polonya, 2011), The 13th Biennial of Art: Pure Expression (Sırbistan, 2008) ve 10. İstanbul Bienali (İstanbul, Türkiye, 2007).

www.memederdener.com