Yaşam Şaşmazer, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Heykel bölümünde lisans ve yüksek lisans eğitimini tamamladı. Erken dönem eserlerinde ağırlıklı olarak “ben” ile “öteki” arasındaki çatışmalarla ilgilenen sanatçı, son dönemde bu karşıtlıkları ve çatışmaları insanların birbirleriyle, insan-dışı varlıklar ve doğa ile ilişkisi ekseninde inceler. Ağırlıklı olarak ahşap, çamur, kâğıt, kâğıt hamuru gibi doğal malzemeler kullanarak heykeller ve yerleştirmeler üreten sanatçı, mantar, yosun, liken, toprak, taş, ağaç dalları ve kökleri gibi organik ve buluntu malzemeleri de pratiğine dahil eder. Figüratif bir dille ürettiği heykellerinde insan bedenini odağına alır. Kimi heykelleri tanınabilir yüzlere veya bedensel biçimlere sahipken bazı çalışmalarında anonim, şekilsiz ve bazen ampute insan bedenlerini / vücut parçalarını tasvir eder. İnsan, insan dışı ve doğal özellikleri kaynaştırdığı bu beden parçaları ve organik malzeme kullanımıyla sınırların belirsizliğini ve geçişliliğini öne çıkarır; zamanla değişen, geçici ve bozulabilir süreçleri odağına alır. İç içe geçen ve dönüşen bu bedenler vasıtasıyla insan/insan dışı, canlı/cansız, organik/inorganik gibi temel ikilikleri işlerine dahil ederken ruhsal ve fiziksel dönüşümler yoluyla varlık/yokluk, yaşamsallık/ölümlülük gibi kavramlar üzerine düşünür ve insanın kendine biçtiği merkezi konumla hesaplaşan anlatılar kurar.

Şaşmazer’in kişisel sergileri: ya da (Zilberman İstanbul, 2021), Metanoia (Havremagasinet, Boden, 2017; Torrance Art Museum, Kaliforniya, 2016), Dark Matter (küratör: Sigrid Diewald, Kunstverein Ingolstadt, 2017). Sanatçının eserlerinin sergilendiği şeçilmiş grup sergileri arasında; Farz et ki sen yoksun, Ömer Koç Koleksiyonu'ndan bir seçki (küratör: Selen Ansen, Arter, İstanul, 2024), Cappadox (Nevşehir, 2024), Her şey tıpkı şimdiki gibi olacak -sadece biraz farklı (küratör: Derya Yücel, Künstlerhaus Palais Thurn und Taxis Bregenz, 2023), Kendi Gölgesinde (küratörler: Emre Baykal ve Gizem Uslu Tümer, Arter, Istanbul, 2023), Landscapes Florenz & Istanbul (Museum Schloss Moyland, 2023), Locus Solus (küratör: Selen Ansen, Arter, Istanbul, 2022), Reset Kriese//Chance (Kunstmuseum Ahlen, 2021), Günün Sonunda (Odunpazarı Modern Müze, Eskişehir, 2020), Unbreakable: Women in Glass (küratörler: Nadja Romain ve Koen Vanmechelen, Fondazione Berengo Art Space, Venedik, 2020), Cappadox (küratör: Fulya Erdemci, Nevşehir, 2017), Confessions of Dangerous Minds (Saatchi Gallery, Londra, 2011) yer alıyor.